Wat is de betekenis van Blusschen?

Mnl. blusschen en blesschen; uit be en lusschen of lesschen; het laatste is nog in onze hedendaagsche taal in gebruik voor uitdooven, doen ophouden (dorst lesschen, kalk lesschen of blusschen), hgd. löschen. Vgl. voor de vormverandering blijven naast go. bileiban.

Blusschen van kalk, het bereiden van calciumhydroxyde, gebluschte kalk, Ca(OH)2, uit calciumoxyde, ongebluschte kalk. speciaal gebrande kalksteen, CaO, door toevoeging van water: CaO + H20 ➳ Ca(OH)2. Deze scheikundige reactie gaat met groote warmteontwikkeling en sterke volumevermeerdering gepaard; de stukken vallen daardoor tot poeder uiteen. Zuiv...

= be-lesschen; zie lesschen. Vgl.: ,,Daer dat vir (= vuur) nemmer (= nimmer) gheblescht werden sal”.

Uitdooven, metaal plotseling afkoelen; kalk met water bevochtigen om ze voor het gebruik geschikt te maken; overdrachtelijk in orde brengen, verhelpen.

BLUSSCHEN, (bluschte, heeft gebluscht), (een brand) uitdooven door water; gloeiend ijzer blusschen, plotseling afkoelen; — kalk blusschen, aan kalkoxyde water toevoegen; — (fig.) smoren: die brand is alweer gebluscht, de zaak is verholpen. BLUSSCHER, m (-s). BLUSSCHING, v. (-s). BLUSCHSTER, v. (-s).

zie Kalk.

Blusschen, bw. gel. (ik bluschte, heb gebluscht), uitdooven door water; kalk -; (fig.) smoren; die brand is alweêr gebluscht, de zaak is verholpen. *...ER, m. (-s). *...STER, v. (-s). *...ING, v. gmv.