Wat is de betekenis van bloedziekte?

v., ziekte in het bloed, hetzij dat de nuttig werkende bestanddelen er te weinig in zijn of dat er zich schadelijke stoffen in bevinden.

bloedziekte - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) aandoening van het bloed of de bloedvormende organen ♢ leukemie|Leukemie is een kwaadaardige bloedziekte. Woordherkomst samenstelling van bloed en ziekte

v. (-n), ziekte van het bloed of van organen die bloed vormen. © Dank zij belangrijke ontwikkelingen die de laatste jaren gaande zijn op het gebied van de behandeling van kwaadaardige bloedziekten zijn de overlevingskansen van mensen die lijden aan deze ziekten duidelijk toegenomen. Daartegenover staat dat de frequentie waarmee bloedziekten al...

('bloet) v. (-n) ziekte in het bloed : een bestaat daarin, dat schadelijke stoften in het bloed zitten of dat te weinig nuttig werkende bestanddelen aanwezig zijn.

v. (-n, -s), ziekte van het bloed of van de organen waarin het bloed bereid wordt (beenmerg, lymfknopen, milt). Bij bloedziekten worden afwijkingen gevonden, die òf de rode bloedcellen, òf de witte bloedcellen, òf de bloedplaatjes of de bloedeiwitten betreffen, maar ook combinaties hiervan kunnen optreden. Praktisch bruikbaar i...

Ziekte van het bloed. In het algemeen elke abnormale bloedmenging of bloedverandering, hetzij door aanwezigheid van geheel vreemde bestanddeelen, of door toevoer van gewone bestanddeelen in abnormale verhoudingen, of wel door gebrek aan de noodige bestanddeelen, of door achterblijven in het bloed van stoffen die verwijderd moeten worden. Elke B. oe...

BLOEDZIEKTE, v. ziekte in het bloed, hetzij dat de nuttig werkende bestanddeelen er te weinig in zijn of dat schadelijke stoffen zich er in bevinden.