Blaasverlamming
v. (-en), verlamming van de gladde spieren in de wand en van de sluitspier om de uitgang van de blaas. De blaasverlamming kan ontstaan bij verschillende neurologische ziekten en na een ongeval waardoor het ruggemerg ernstig beschadigd is en het centrum van de zenuwverzorging van de blaas is uitgeschakeld. Een eerste gevolg is dat de urine niet kan...
