Wat is de betekenis van Blaasbalg?

(volkst. ook BLAASBALK), m. (-en), 1. werktuig tot het samenpersen en uitblazen van lucht, inz. om vuur beter te doen branden: de of aan de blaasbalg trekken; — bij vergel. : als een harmonika toevouwbare zak, b.v. aan een camera; 2. (zeew.) opvulling van de hoek die de onderste slooiknie met de scheg en het boord vormt.

(19e eeuw) (inf.) dronkaard, zuipschuit. Syn.: drankorgel*; glasblazer*. • (A.E. B. Herroem: Bacchus in spreekwoordentaal, aangetoond in eenige honderden spreekwoorden en spreekwoordelijke gezegden. 1874) • (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984)

blaasbalg - Zelfstandignaamwoord 1. een luchtzak die samengedrukt kan worden om een sterke luchtstroom te veroorzaken Woordherkomst samenstelling van blaas(werkwoord) en balg

blaasbalg

blaasbalg - Gereedschappen of machines die een sterke luchtstroom produceren door uitbreiding of samentrekking van een luchtkamer; worden meestal gebruikt om een vuur in een haard aan te wakkeren.

een apparaat (zuigperspomp) waarmee lucht in vuur kan worden geblazen of ook in de kast van orgelpijpen. Tegenwoordig meestal vervangen door een zogenaamde blower.

s., balge, pûster.

m. blaasbalgen (werktuig, gebruikt voor het met kracht uitblazen van lucht, die in de balg, een soort zak, eerst samenstroomt o. a. in een smidse, bij een orgel enz.), volkst. blaasbalk.

werktuig, waarin lucht opgezameld en d/e opening met kracht weer uitgedreven wordt.