Wat is de betekenis van bitonaal?

bitonaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. (muziek) van composities: tegelijk in twee tonaliteiten liggend 2. (muziek) van componisten: bitonale muziek componerend 3. (muziek) van partituur|partituren: waarin bitonale muziek is vastgelegd Woordherkomst afgeleid van tonaal met het voorvoegsel bi-

[v. Lat. bi- = twee, en Gr. tonos = toon] gelijktijdig in twee toonaarden.

tot twee toonaarden behorend

Behoorend tot twee verschillende, tezamen gevoegde toonaarden, bijv. C en Fis. Een bitonale harmonie is een accoord, dat bestaat uit twee, boven elkaar geplaatste, of in elkaar geschoven harmonieën, die, elk op zichzelf beschouwd, behooren tot een anderen toonaard, b.v. c-e-g (C gr. t.) en es-g-bes (Es gr. t.). Deze harmonieformaties worden in...

bn., tegelijk in twee toonaarden liggend.