Wat is de betekenis van bifidus?

bífidus (-a, -um), - van Lat. bi(s), dubbel, tweemaal; findĕre (stam fĭd), splijten: in tweeën gespleten, tweespletig.

[Lat., van bi- = dubbel-, en findere = splijten] in tweeën gespleten; spina bifida, gespleten ruggegraat (aangeboren afwijking).

Lat. voor „in tweeën gespleten”, bijv. spina bifida, zie spina3.

in tweeën gespleten.

(findo, splijten), in twee deelen gespleten, zie Spina bifida.

(findo, splijten), in twee delen gespleten, zie Spina bifida.