Wat is de betekenis van Beduidend?

bn., 1. betekenis hebbende; 2. van betekenis, van gewicht, van belang: een beduidende som; beduidende verliezen. [Opm. Attributief is beduidend in deze bet. geen stellig germ., maar wordt thans wel als zodanig gevoeld; het praedicatieve gebruik is wel een stellig germ. en dus volstrekt afkeurenswaardig.]

beduidend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanbeduiden beduidend - Bijvoeglijk naamwoord 1. aanzienlijk, veel ♢ Hij kreeg een beduidende erfenis van zijn tante.

A) Een beduidende winst; B) De winst is beduidend; C) De winst is beduidend toegenomen. Dit is een van de meest besproken germanismen. Bijna alle puristen keuren het af, zonder een verschil te maken tussen het adjectief (attributief [A] en predikatief en het bijwoord [C]. Als Nederlands equivalent stellen ze ‘aanmerkelijk' of ‘aa...

aansienlik; van belang.

z. beduiden 4, zonder bep. een germ.

bn. en bw. van belang : een -e som.

bn., 1. betekenis hebbende; 2. van betekenis, van gewicht, van belang: een beduidende som; beduidende verliezen. Opm.: attr. is beduidend in deze betekenis geen stellig germ. maar wordt thans wel als zodanig gevoeld; het predikatieve gebruik is wel een stellig germ. en dus volstrekt afkeurenswaardig.

BEDUIDEND, bn. bw. {geen germanisme) beteekenis hebbende; van beteekenis, van gewicht, van belang eene beduidende som; beduidende verliezen, aanzienlijke.

...