Wat is de betekenis van AZIMUTH?

(<Ar.), o., (sterrenk.) boog van de horizon begrepen tussen het zuidpunt en het snijpunt van de verticaalcirkel van een hemellichaam met de horizon gemeten in de richting Z.-W.—N.O., ook zuidwijdte genoemd.

o., toppuntshoek (sterrenkunde) ; ook: boog van de horizon tussen de hoogtecirkel van een ster en de meridiaan

azimuth.

(sterrenk.), de hoek die aangeeft door welk punt van de horizon de hoogtecirkel van een hemellichaam gaat.

van een hemellichaam noemt men de hoek begrepen tussen de meridiaan der plaats en de verticaalcirkel van het hemellichaam (z ook plaatsbepaling).

(< Ar. as-samt = de weg, de richting; < Ar. lidwoord al, + samt, plur. simüt, = weg; < Lat. sémita = voetpad, weg). Oorspronkelijk de in rechte lijn gemeten afstand van twee plaatsen. Thans: boog van de horizon tussen het zuidpunt en het snijpunt met de verticaalcirkel van een ster, gemeten van het zuidpunt in westelijke richti...

(< Arab. al samt = de rechte weg; waarsch. < Lat. semita = voetpad). Oorspr. De in rechte lijn gemeten afstand van twee plaatsen. Thans: Hoek van een verticaal vlak met den meridiaan.

o. (Fr.-Sp. uit Arab. samt = de rechte weg: sterrenk. toppuntshoek; boog v. de horizon, begrepen tussen de meridiaan van een plaats en een of andere verticaal- of hoogtecirkel), (th = t); verg. zenith.

boog v/d horizon, tusschen den meridiaan v/e plaats cn een hoogtecirkel 1) i/d sterrenkunde v/e ster; 2) i/d landmeterij v/e punt o/d aarde.