Wat is de betekenis van asphódelus?

Asphódelus L. [C. Linnaeus], - Lat. transcr. van den ouden Gr. plantennaam asphodĕlos.

(affodil), een lelieachtig gewas met donkergroene bladeren en bleke bloemen, groeide volgens de sage uit de Oudheid ook in de weiden van de onderwereld en verkwikte de zielen van de doden. De plant was gewijd aan de godinnen Demeter en Persephone; de knollen ervan dienden volgens de mythe als voedsel voor de afgestorvenen in de Hades (zie hiernamaa...

Asphodelus - Affodil, plantengeslacht der Liliaceeën, met een wilde soort in Nederland, A. tenuifolius. Van A. luteus met gele bloemen op Sicilië en in Griekenland werden de jonge stengels op de wijze van asperges gegeten. A. albus komt in Zuid-Europa in grooten getale op weiden voor. De wortel, die rijk is aan zetmeel en suiker, werd vroeger veel...

Asphodelus - ἀσφόδελος, een plant met kleine knollen aan den wortel, die in de oudste tijden, en later nog door de armen, gegeten werden. Men plantte ze op de graven en meende dat zich door de onderwereld een groot stuk land uitstrekte dat daarmede beplant was. Ἀσπίς, z. Clipeus.

L. Plantengesl. (Liliaeeeè'n) met 6 soorten. Zie Affodil.

zie Affodil.

eene plant met kleine knollen aan den wortel, welke knollen (misschien wel aardappelen) bij de oude Grieken tot voedsel dienden, inzonderheid voor de arme lieden. Volgens de Odyssee was er in de onderwereld een groote Asphodclusakker, zoodat de zielen der afgestorvenen in der eeuwigheid niets anders te eten kregen dan aardappelen.