Wat is de betekenis van apostrof?

Het begrip apostrof heeft 3 verschillende betekenissen: 1) weglatingsteken '. het teken ', dat de weglating van een of meer letters aanduidt, of dat we gebruiken om een open lettergreep open te houden als er bijvoorbeeld een uitgang of een achtervoegsel volgt. Voorbeelden: m'n vriendin, opa's fiets, baby'tje....

apostrof - Zelfstandignaamwoord 1. een typografisch teken, lijkend op een komma maar hoger geplaatst, dat aangeeft dat iets is weggelaten ♢ Er zat 'n konijn in het gras. / Er zat een konijn in het gras. 2. een typografisch teken, lijkend op een komma maar hoger geplaatst, gebruikt als...

apostrof - zelfstandig naamwoord uitspraak: a-pos-trof 1. teken dat aangeeft dat een of meer letters zijn weggelaten ♢ de apostrof in 's ochtends geeft aan dat het eigenlijk 'des ochtends' is Zelfstandig naamwoord: a-pos-trof ...

[Gr. apostrophè = het zich afwenden, het zich ergens heenwenden, hè apostrophos prosooidia = de betoning (het teken) van de weglating, van apo = weg, en strephein = wenden, keren] 1. afkappings- of weglatingsteken, dat aangeeft dat één of meer letters van het woord zijn weggelaten, bijv.: &...

weglatingsteken; toespraak; aanspreking van (afwezige) personen of zaken (stijll.)

Leesteken om aan te geven dat een of meer letters zijn weggelaten ('s middags); Leesteken om, waar nodig, genitief-vorm aan te duiden (Leo's boek, Klaas' broek).

afkappings- of weglatingsteken, b.v. ik heb ’t Kees’ vader gezegd.

(apo'strof) v. (-fen, -s) I. [Fr. < Gr. apostrophè < apostrophein, afwenden] 1. stijlfiguur waardoor de redenaar zich van zijn toehoorders afwendt en zich tot een al of niet aanwezige persoon of tot een voorwerp richt. 2. Uitbr. levendige, harde bestraffende toespraak. II. [Gr. apostrophos < apostrophein, afwenden] afkappin...

[Gr. apostrofè, afwending], v./m. (-s, -fen), 1. stijlfiguur waarbij men zich plotseling tot een ander dan de eigenlijk aangesprokene richt; vandaar: toespraak; 2. [Gr. apostrofos, de omgebogene, haakje], leesteken, gebruikt met name waar één of enkele letters zijn weggelaten (’t, m’n), afkappings- of weglatingsteke...