Antiphoon
(Gr.), v. (...onen), oorspr. beurtzang tussen priesters en gemeente in de R.-Kath. en de Griekse kerk; thans liturgisch vers voor en na de psalmen.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Gr.), v. (...onen), oorspr. beurtzang tussen priesters en gemeente in de R.-Kath. en de Griekse kerk; thans liturgisch vers voor en na de psalmen.
Professor mag. dr. J.B. Kors o.p. (1967)
(= octaafzang), refrein of keervers, dat oorspronkelijk na alle verzen van een psalm, nu alleen aan het begin en einde daarvan wordt gezegd of gezongen, behalve bij het → Invitatorium. Sommige antiphonen hebben een zelfstandig karakter, o.a. de vier groote → Maria-antiphonen. Zie ook O-antiphonen.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Antiphoon - Oorsprong. In de Grieksche muziek beteekende antiphoonos het zingen in octaaf, als nl. twee koren van verschillende stemmen, mannen en kinderen (vrouwen), dezelfde melodie uitvoeren. In de oud-Christelijke liturgie werden op twee wijzen de psalmen gezongen: ofwel in responsoriaalzang (afwisseling van solozang en koor), ofwel twee afwiss...
Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)
Fr.: Antienne. Tegenzang, wisselzang, tusschen twee koren of twee halve koren bijv. van mannen- en vrouwenstemmen. Tegenstelling: Responsorium (zie daar). Het onderscheid is echter niet scherp. Men raadplege da antiphonen der R.-Kath. liturgie.
M.C. Nieuwbarn O.P. (1910)
wisselgezang, beurtzang, -vers; ook vers, waarin door den voorzanger aan de zangers of cantors (z.a.) den toon van den volgenden psalm wordt aangegeven. Zie: Liturg. Boeken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: