Antĕĕo
īvi en ĭi (4), 1. eig., voor-, vooruitgaan. 2. overdr., in ’t alg., (van tijd) en wel van zaken, voorafgaan, si anteissent delicta, Tac.; van personen, vooruitlopen, vooruitzijn, semper vos aetatem meam honoribus vestris anteistis, Liv. | in ’t bijz., iemd de loef afsteken, iemd of iets overtreffen, ook absol. = zich onder...
