Afstoting
v. (-en), 1. de daad of werking van afstoten, het afstoten: na de afstoting worden de huiden weder in de kalkkuip gelegd ; 2. (eig.) (van lichamen in de natuur) de werking der natuurkracht waardoor een lichaam een ander van zich verwijdert, het tegenovergestelde van aantrekking : de onderlinge afstoting van gelijknamige polen van de magn...