acceptilatio
acceptilatio - acceptila'tio, v., in Romeins recht een wijze van tenietgaan naar ius civile van een verbintenis, in de eerste plaats van die uit stipulatio. Het was een vormelijke, mondeling verrichte rechtshandeling, waarbij door vraag en antwoord (vgl. Gaius,Institutiones 3,169) tussen crediteur en debiteur laatstgenoemde uit zijn gebondenheid ui...
