aardewerk waarbij om agaat na te bootsen dunne kleilagen van verschillende kleuren op elkaar werden geperst. Het aldus verkregen effect doet aan marmer denken.
Een dergelijke techniek was reeds in China in de T’ang-dynastie bekend, toen contrasterende kleilagen met een doorschijnend glazuur werden bedekt (spinach-and-cgg genoemd). Ook de Romeinen in de 1ste eeuw n.C. maakten iets soortgelijks. Omstr. 1730 herleefde de techniek in Staffordshire, tegen 1790 ging de produktie echter achteruit en werd omstr. 1820 geheel gestaakt. Solid agate aardewerk werd met bruin (mangaan), groen (koper) of blauw (kobalt) gecombineerd voor het vervaardigen van o.a. theepotten, reukflessen, messeheften en beeldjes. De vazen van Wedgwood bootsen het agaat het beste na.
