ook aangeduid als kenmerkende soortengroep, is de groep plantensoorten, waardoor een associatie gekenmerkt wordt. Tot voor kort rekende men hiertoe ( BRAUX-BLANQUET) : de kensoorten en de soorten met een presentie van minstens 60%; dus zowel de soorten, die in een bepaalde associatie een optimum vertonen zonder er echter constant in te behoeven op te treden, als de soorten, die constant in de associatie optreden zonder er echter een optimum te vertonen.
Deze twee criteria vallen nl. meestal niet samen. Zo bestaat b.v. de k.s. van het Querceto-Betuletum enerzijds uit kensoorten, zoals Majanthemum bifolium SCHMIDT en Teucrium scorodoma L., anderzijds uit constante begeleidende soorten als Quercus robur L. en Belula pendula ROTH. de ontwikkeling van het associatie-begrip in de laatste jaren brengt evenwel met zich mede, dat men ook de differentiërende soorten van de associatie tot de k.s. dient te rekenen.