is de aanduiding voor een aantal gewassen die weliswaar tot verschillende plantenfam. behoren, maar een aantal eigenschappen gemeen hebben. Zij groeien aanvankelijk langzaam en zijn daardoor in de jeugd zeer gevoelig voor onkruid.
Een intensieve onkruidbestrijding gedurende de eerste maanden van de groei is noodzakelijk. Deze heeft vooral plaats door schoffel en of hak, machinaal en met de hand. Het gewas moet worden gehakt; vandaar de naam hakvruchten.Deze intensieve grondbewerking is ook nodig omdat de meeste h. in de jeugd erg kunnen lijden van een verdichte bovengrond. Later, nadat het gewas zich gesloten heeft en de groei der ondergrondse delen sterker wordt, houden de h. de grond zelf voldoende open. Zij gelden dan ook als goede verbeteraars van de structuur van de grond en vormen mede daardoor zeer gewilde voorvruchten voor andere gewassen. In Ned. wordt ongeveer ~ van het bouwland door h. (aardappelen, bieten, wortelen, koolraap, uien en cichorei) ingenomen. Ook topinambour, koolsoorten en in zekere zin ook mais kan men tot de h. rekenen.
De h. hebben verder gemeen dat zij veel kali en kalk behoeven. De opname van de voedingsstoffen verloopt meer geleidelijk dan bij de granen. De grootste behoefte valt in een periode, waarin de grond een intensieve omzetting van organische stof vertoont, zodat ook stalmest en groenmest bij h. een zeer goede werking geven. Mede door de vele arbeidsuren die h. voor hun verpleging vragen , gelden zij als arbeidsintensieve gewassen.