1. (Ned.) De verklaring (door of namens de Minister van Financiën), dat een bepaald onroerend goed tot het domein behoort en als zodanig door zijn dienst beheerd zal worden. Een administratieve maatregel, die erop gericht is de taak en de verantwoordelijkheid van de ambtelijke dienst vast te leggen en die de rechten van anderen niet kan beïnvloeden; de d. op zichzelve kan geen overgang van eigendom ten gevolge hebben.
Echter kan er wèl wijziging in de kadastrale tenaamstelling uit voortvloeien, waarvan de belanghebbende dan herstel moet aanvragen, hetgeen, als de Staat zulks weigert, tot een proces kan leiden.2. (Indon.) Artikel 1 van het Agrarisch Besluit stelt als beginsel vast, dat alle grond, waarop niet door anderen recht van eigendom wordt bewezen, domein is van de staat. Dit is de z.g. domeinverklaring, aanvankelijk alleen toepasselijk voor Java en Madoera, doch sedert 1875 (S. 199a) ook toepasselijk verklaard voor gouvernementslanden in de buitengewesten. Gronden waarop bezitsrecht is gevestigd, blijven behoren tot het landsdomein, doch heten dan onvrij’ domein, terwijl dit recht wordt beschermd, zoals blijkt uit de verwijzing in de d. zelve naar het 5e en 6e lid van art. 62 van het Regeringsreglement.
Domein gaat verloren door afstand in eigendom door de staal, agrarisch eigendom daaronder begrepen.