Verwarmingsketel, waarbij de verbrandingslucht door de rooster en de daarboven gelegen brandstof trekt en zo de gehele brandstofmassa in gloed brengt. de rookgassen worden na het verlaten van de verbrandingsruimte aan het boveneinde omlaag geleid, in een rookkanaal onderaan de ketel verzameld en naar de schoorsteen afgevoerd. Het voordeel van bovenafbrandketels is, dat ze een groot oppervlak voor contact bezitten.
Lit.: FUCHS en MULDER, Het verwarmingsboek, 3e druk. Uitg. van Mantgem & de Does, Amsterdam 1951.