1) werktuig om zich te verdedigen of iemand aan te vallen; w.s worden verdeeld in blanke (stoot-, slag-, steekwapens) en vuurwapens (revolver, pistool, geweer, kanon, mitrailleur). Door de w.-wet v. 1890 is het verboden, een wapen bij zich te hebben o/d openbaren weg of een v/h publiek toegankelijke plaats, zonder speciale toestemming.
In het bijzonder o/d vuurwapens handelt de Vuurwapenwet v 1919 en het Vuurwapenreglement. Handelaren in vuurwapens moeten een register aanhouden; de politie kan bevelen, dat munitie en vuurwapens bij haar moeten worden ingeleverd;2) → Heraldiek,
