Staatsbankroet

betekenis & definitie

Staatsbankroet - Wanneer een staat niet bij machte is, de bij het sluiten van leeningen op zich genomen verplichting van rentebetaling en aflossing te vervullen, is hij feitelijk bankroet. Een Staat kan echter niet geëxecuteerd worden, als een koopman of een vennootschap, en dus lijden de crediteuren de volle schade. Maatregelen om hunne rechten te doen gelden, staan hun niet anders ten dienste dan door, wanneer een dergelijke staat weder geld behoeft, dit te weigeren, tenzij eerst schikkingen gemaakt zijn met de oude crediteuren, en deze door hen worden aangenomen. Het staatsbankroet kan zich uiten in het geheel achterwege blijven van het betalen der schuld, in vermindering der rente, in belastingen op de coupons of het uitbetalen der rente in minderwaardige munt.