Benaming voor verdienstelijke renners die nooit winnen of met een klein verschil geklopt worden, zoals Ockers, Zoetemelk, Poulidor enz. Jacques Anquetil (geveld door maagkanker) zou op zijn sterfbed verzucht hebben: ‘Sorry Raymond, maar je zult weer als tweede eindigen.’ Vgl. Poulidor-complex. Joop Zoetemelk ging vooral in België met deze bijnaam door het leven. Merkwaardig als je weet dat hij als prof 198 wedstrijden won, waaronder de Ronde van Spanje, de Waalse Pijl, de Amstel Gold Race, de Ronde van Nederland.
Poulidor, die voor de tweede achtereenvolgende maal met klein verschil in de Tour werd geklopt en daarmee een nieuwe legende creëerde: die van ‘de eeuwige tweede’. (Benjo Maso: Het zweet der goden. 1990)
Hij viel altijd aan, maar won weinig. Ze noemden hem de ‘eeuwige tweede’. Toch zorgde Michael Boogerd voor de mooiste Nederlandse wielermomenten van het afgelopen decennium. In oktober stopt hij. Profiel van een romantische coureur. (Vrij Nederland, 14/07/2007)
