een landschap in het oude Italië, nagenoeg de tegenwoordige napolitaansche provincie Terra-di-Lavoro, droeg ten tijde der Romeinen, die iii C. zeer vele aanzienlijke buitenplaatsen hadden, den bijnaam van -Regio felix” (d. i. gelukkige landstreek), wegens de vruchtbaarheid van den grond en de schoonheden der natuur, waaronder de Vesuvius, de Phlegreische velden, de meren Avernus en Lucrinus, en kaap Misenum. In C. lagen de steden ; Capua, Baja, Nola, Sora, Calatia, Neapolis, Veseris, Picentia, enz.
Eerst behoorde C. aan de Osken, een volk van pelasgische afkomst; deze werden omstr. 600 v. Chr. uit C. verdreven door de Etrusken, die er den bond stichtten der 12 steden, van welke Vulturnus (het latere Capua) de voornaamste was. De Etrusken werden verdreven door de Samniten, die den naam van Campaniërs aannamen (420 v. Chr.), en die er den onafliankelijken stedenbond Samnium stichtten. Eindelijk maakten de Romeinenzich vanC.meester(343—314v.Chr.).
