een zakvormige uitzetting van het nierbekken, veroorzaakt door een belemmering in het afvloeien der in de nier gevormde urine, b.v. doordat de urineleider door een gezwel wordt dichtgedrukt of door een steen is verstopt. Soms is zij aangeboren en het gevolg van een verkeerden aanleg der urinewegen.
De inhoud van den zak is een waterheldere vloeistof, arm aan pisbestanddeelen. De verschijnselen bestaan in pijn in de lendenstreek of in den buik, druk op de naburige organen (b.v. op den darm, waardoor verstopping en kolieken) en het voelbaar zijn van een fluctueerend gezwel in de eene helft van den buik. Bij een wandelnier ziet men soms deze afwijking bij aanvallen optreden (ten gevolge van afknikking van den urineleider bij de bewegingen der nier). Men spreekt dan van intermitteerende H. Een chirurgische behandeling is aangewezen, daar steeds het gevaar dreigt voor infectie, met overgang in Pyonephrose (etter).
