1. s.n., flot (it).
2. adj. & adv., flot, allart; — in het spreken, rapmûlich, flot op 'e trie; - verlopen, glêd fan ’e trie rinne; niet - verlopen, tsjin ’e trie yn rinne; het gaat niet —, it giet net fan heilen; het gaat niet — met het werk, it wurk wol net troch de hannen, sit jin oan ’e hannen fêst; — vrouwspersoon, float, flodder.