1. s., earm, pl. e a r m s, e a r m e n; (van de hoofdweg), dyksearm, earmedyk; (van een scheepsanker), anker-earm; een — geven, yn 'e earm krije; — in — lopen met, yn ’e earm rinne mei; met de -en slingeren; slingermoukje; persoon die met de -en slingert, slingermouwe.
2. adj., earm, bihoeftich; -e drommel, skeamelruter, earme lúsangel, neakene swael; -e lieden, earmelju; zo — als de mieren, sa earm as in sweal, sa glêd as in pipermûs; — worden, yn 'e ûnderwâl, yn ’t ûnderbaitsje reitsje; zij hebben het —, it is dêr skraebjen om ’e kant, om 'e bek; dat houdt hem —, dat hâldt him yn ’e ûnderbroek, yn ’e ûnderklean.
