Prullenbakkéren is met gemak het lelijkste woord van 2002. Het woord lijkt spontaan te zijn ontstaan in een discussie in de Tweede Kamer tussen Johan Remkes, demissionair minister van Binnenlandse Zaken, en de PvdA’er Peter Rehwinkel. Volgens de Handelingen zei Remkes op 5 november 2002 letterlijk:
De staatsrechtelijke verhoudingen moeten wij even heel scherp in de gaten houden. De heer Rehwinkel en ik zullen ongetwijfeld te zijner tijd in zaaltjes nog nader met elkaar van gedachten wisselen over dit boeiende thema. Het Strategisch akkoord staat wat mij betreft niet op losse schroeven en wordt niet geprullebakkeerd.
Omdat er vervolgens gelach klonk in de Kamer, vervolgde Remkes: ‘Voorzitter. Ik constateer dat er enige hilariteit over mijn woordgebruik ontstaat. Ik realiseer mij dat ik op dit ogenblik een nieuw werkwoord toevoeg.’
Het aardige is dat de voorzitter hierop reageerde met de opmerking:
Het blad Onze taal vraagt aan verschillende politici om hun mooiste en lelijkste woord van dit jaar op te geven. Ik laat het aan u allen over of dit het mooiste of het lelijkste woord is.
Overigens blijkt prullenbakkéren een voorganger te hebben. Een informant schreef: ‘Van 1987 t/m 1996 werkte ik bij het ministerie van Economische Zaken. Uit die tijd herinner ik mij het woord prullenmanderen. Dat was in ambtelijke kringen geen zeldzame term, zij het ook niet dagelijks spraakgebruik. Voor prullenmand werd ook wel het begrip cylindrisch archief gebruikt.’
Het zou dus goed kunnen dat Remkes naar prullenmanderen zocht, maar vervolgens prullenbakkéren produceerde. Hoe het ook zij: het is een gewrocht.
