De Europese Unie (EU) heeft 9 „ultraperifere regio's” (UPR's): Guadeloupe, Frans Guyana, Martinique, Mayotte, Réunion en Saint Martin (Frankrijk), de Canarische Eilanden (Spanje) en de Azoren en Madeira (Portugal) De UPR's maken integraal deel uit van de EU en moeten haar wetten en plichten toepassen.
De UPR's onderscheiden zich door de grote afstand van het Europese vasteland, het insulaire karakter, de kleine oppervlakte (met uitzondering van Frans Guyana), moeilijk reliëf en klimaat en de economische afhankelijkheid van een beperkt aantal producten.
De Commissie heeft door de jaren heen meerdere mededelingen inzake UPR's aangenomen. De laatste werd aangenomen in 2012 (COM(2012)287) : „De ultraperifere regio's van de Europese Unie: naar een samenwerkingsverband voor slimme, duurzame en inclusieve groei”) waarin ze de UPR's steunt bij het benutten van alle mogelijkheden tot slimme, duurzame en inclusieve groei op basis van hun pluspunten en eigen potentieel; ze waarborgt dat Europese beleidskaders bijdragen tot de vermindering van belemmeringen die de volledige integratie van de ultraperifere regio's op de eengemaakte markt in de weg staan; en ze vermeerdert het inzicht dat allen baat hebben bij de ultraperifere regio's en dat hun specifieke kenmerken en beperkingen in aanmerking moeten worden genomen.
Artikel 349 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie erkent de specifieke beperkingen van de UPR's en voorziet in de vaststelling van specifieke maatregelen ten aanzien van hen. In tegenstelling tot de overzeese landen en gebieden, komen de UPR's als volwaardige EU-regio's in aanmerking voor financiering van de Europese structuur- en investeringsfondsen.
Zie ook
• Economische, sociale en territoriale samenhang
• Structuur- en investeringsfondsen
• Infopagina van het Europees Parlement over ultraperifere gebieden
• Website van de Europese Commissie over UPR's en LGO's
