Met het Verdrag van Lissabon is het systeem van de EU van comitologie hervormd. „Comitologie” heeft betrekking op de procedures die worden gebruikt voor de besluitvorming van de EU, waarbij de Europese Commissie bij een volgens de gewone wetgevingsprocedure aangenomen basiswetgevingshandeling gemachtigd is besluiten te nemen in de vorm van niet-wetgevingshandelingen:
• hetzij over aspecten die vaak zeer technisch zijn, maar die essentieel zijn voor de uitvoering van dat basisbesluit (uitvoeringsbesluiten).
• hetzij om wetgeving te wijzigen of aan te vullen (gedelegeerde handelingen).
Artikel 291 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie vormt de juridische basis voor uitvoeringshandelingen. Uitvoeringsandelingen worden door de Commissie vastgesteld na raadpleging van comités die bestaan uit technische deskundigen uit de EU-landen.
Het Europees Parlement en de Raad hebben het toetsingsrecht, maar kunnen geen veto uitspreken over uitvoeringshandelingen.
Er worden uitvoeringshandelingen vastgesteld op gebieden variërend van uitgavenprogramma’s, milieu- en gezondheidsbescherming en belastingen.
Zie ook
• Comitologie
• Raad van de Europese Unie
• Gedelegeerde handelingen
• Europese Commissie
• Europees Parlement
• Hiërarchie van de normen van de Europese Unie (EU)
• Wetgevingshandelingen
• Niet-wetgevingshandelingen
• Gewone wetgevingsprocedure
• Verdragen
