Het grootste deel van de EU-wetgeving wordt aangenomen volgens de gewone wetgevingsprocedure, waarbij het Europees Parlement en de Raad op voet van gelijkheid (medebeslissing) een besluit nemen over een wetgevingsvoorstel van de Europese Commissie.
Artikel 289, lid 2 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) bepaalt echter dat, in bepaalde gevallen die in specifieke verdragsartikelen worden omschreven, de Raad de enige wetgever is en het Parlement verplicht is om ofwel:
• zijn goedkeuring te geven aan het voorstel van de Commissie, ofwel
• erover geraadpleegd te worden.
Goedkeuringsprocedure
Krachtens deze procedure:
• kan het Parlement een wetgevingsvoorstel, met absolute meerderheid van stemmen, aannemen of verwerpen, maar niet wijzigen;
• heeft de Raad niet de bevoegdheid om het advies van het Parlement te weerleggen.
Deze procedure wordt gebruikt wanneer nieuwe wetgeving wordt voorgesteld ter bestrijding van discriminatie.
Artikel 352 VWEU geeft het Parlement vetorecht wanneer die bepaling van het Verdrag wordt gebruikt als rechtsgrondslag voor de goedkeuring van het voorstel van de Commissie.
De procedure wordt ook gebruikt in het geval van:
• de vaststelling van bepaalde internationale overeenkomsten waarover de EU heeft onderhandeld (bijvoorbeeld handelsovereenkomsten met een of meer niet-EU-landen of internationale organisaties (artikel 207, lid 3 VWEU of de in artikel 218, lid 6, onder a), VWEU vermelde overeenkomsten);
• de toetreding van nieuwe EU-leden;
• ernstige schending van de grondrechten (artikel 7 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU));
• een land dat zich uit de EU wenst terug te trekken (artikel 50 VEU).
Raadplegingsprocedure
Krachtens deze procedure:
• keurt de Raad een wetgevingsvoorstel pas goed nadat het Parlement advies heeft uitgebracht;
• kan het Parlement het wetgevingsvoorstel van de Commissie goedkeuren of verwerpen, of wijzigingen aan het wetgevingsvoorstel van de Commissie voorstellen, maar is de Raad niet wettelijk verplicht hiermee rekening te houden;
• wordt het Parlement geraadpleegd in het geval van een niet-wetgevingsprocedure waarbij over internationale overeenkomsten is onderhandeld in het kader van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU;
• wordt het Parlement geraadpleegd over wetgeving op bepaalde specifieke gebieden, zoals het mededingingsbeleid (artikel 103 VWEU) en de harmonisatie van indirecte belastingen (artikel 113 VWEU).
Zie ook
• Toetredingsonderhandelingen
• Gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid
• Mededinging
• Goedkeuringsprocedure
• Raadplegingsprocedure
• Raad van de Europese Unie
• Europese Commissie
• Europees Parlement
• Handelsbeleid EU
• Medebeslissingsprocedure
• Belasting
• De artikel 50-onderhandelingen met het VK
• Internationale overeenkomsten en de externe bevoegdheden van de EU
