plaats in het Land van Heusden en Altena, in het Hollands-Brabant; behoorde tot 1795 bij Holland, vervolgens bij Noord-Brabant: in 1814 gedurende een zeer korte periode weer even bij Zuid-Holland; was als ambachtsheerlijkheid nog omstreeks 1836 eigendom van P. Beelaerts uit Dordrecht.
De kerk was in het begin van de 18e eeuw in verval geraakt. De hervormden moesten toen kerken in Almkerk. In 1835 kwam het hier, evenals in Almkerk tot een Afscheiding van de Hervormde Kerk, waardoor de burgemeester zelfs gedwongen werd af te treden en de regering in het dorp soldaten inkwartierde. Uiteindelijk werden de afgescheidenen in 1840 officieel erkend. Zie ook: Afscheiding.
