(Fr.: strou),
a. (oud) pannekoek. ‘Marijke muoi’ tegen de Leeuwarder straatjeugd die om haar koets drong: ‘Nei hús gean, bern, jimme mem bakt strou’ (Naar huis gaan, kinderen, jullie moeder bakt pannekoeken). Men at: apel(appel), spek-, woarst(worst), en sipel(uien) strou. Een welkome vrijer kreeg ‘strou mei sûker’ (pannekoek met suiker),
b.bofferd, broeder. Meelkost, in een diepe pan gebakken.
c. potstrou. Terecht bijgenaamd 'loaije wivekost’ (luie-wijvenkost).