Figuur die ontstaat als men volgens een bepaalde methode rechte lijnen door de punten van een gegeven lichaam zodanig trekt dat zij een gegeven vlak snijden, zodat men hierop een aftekening (doorsnede) kan neerslaan. Elk punt daarvan beantwoordt aan een punt van het oorspr. lichaam. De orthogonale projectie (onder een rechte hoek) is in de bouwkunst de gewone projectie op het platte vlak.
Als dit horizontaal is, ontstaat de (zie) plattegrond. Is het verticaal, dan heeft men de verticale doorsnede. Orthografische, resp. axonometrische projectie is evenwijdige projectie ( (zie) opstand).
Daarbij wordt het gezichtspunt verondersteld op oneindige afstand te liggen, dus zonder perspectivische vertekening. Bij isometrische projectie worden de voorvlakken van het afgebeelde object in hun ware vorm weergegeven zonder wijking van de lijnen. De zij- en bovenvlakken (ondervlakken) worden getekend onder een hoek van 45°, maar met behoud van de feitelijke afmetingen.
Men verkrijgt hierdoor een voorstelling van plattegrond en opstand tegelijk. Bij de centrale projectie of perspectief wordt het menselijk gezicht zoveel mogelijk benaderd door evenwijdige lijnen naar een verdwijnpunt op een denkbeeldige horizon te trekken.
