(1908), de verhouding van een bepaald kenmerk blijft van generatie op generatie gehandhaafd als er geen verschuivingen optreden door selectie en als mutatie en immigratie niet storend werken. Dit grondbeginsel was de start voor de populatiegenetica, met als hoofddoel de studie van het mendelisme op populatieniveau. Bij oneindig grote populatie met paring volgens toeval en alle genotypen even levensvatbaar, met eenzelfde vermogen tot voortplanting en zonder mutatie blijft dus de genfrequentie constant.
De genotypen A1 A1 , A1 A2 en A2 A2 komen dan voor in de verhouding p2, 2pq, q2. Allelenpaar A1 A2.De volgende generatie bestaat dus uit p2 A1A1, 2pq A1A2 en q2 A2A2 individuen. Er zijn weer genfrequenties van p voor A1 en q voor A2.
freq. A1 = allelenaantal A1/(A1+A2) = p freq. A2 = allelenaantal A2/(A1+A2) = q p + q = 1.
