Wrang
I.bn. bw. (-er, -st), eigenschap van iets dat bij het proeven de mond wringt of samentrekt, zerp: wrange appels ; die wijn is wrang ; — in lig. gebruik : nu smaakt hij de wrange vruchten van zijn wangedrag ; — ook van wat op het gemoed een overeenkomstige werking heeft: wrange spot; o, al te wrang een proef van...