Wat is de betekenis van verstuiven?

verstuiven - Werkwoord 1. (ov) in fijne nevel omzetten ♢ Deze spuitbus verstuift rode verf''. 2. (ov) blazend verplaatsen ♢ De wind speelde met het zand, verstoof de duinen van de ene plaats naar de andere, waardoor ze ongewone vormen aannamen. 3....

v., forstouwe.

(verstoof, heeft en is verstoven), tot of als stof doen op- of uiteenvliegen : meel, parfuyn verstuiven ; — vervliegen (als stof): het meel, poeder verstuift; naakte duinen verstuiven, het zand er van waait weg; — (fig.) in alle richtingen vluchten : zij verstoven als kaf toen onze soldaten naderden.

is het verdelen van een vloeistof in zeer kleine deeltjes. Dit geschiedt om het specifieke oppervlak van de vloeistof (d.i. het oppervlak per gewichtseenheid) zeer belangrijk te vergroten. Daardoor worden physische en chemische verschijnselen tussen de vloeistof en een gas belangrijk versneld, daar de snelheid daarvan in het heterogene systeem, gas...

verstoof, i. verstoven (wegstuiven): het zand verstuift, waait weg; hij deed de benden als kaf verstuiven, uiteenvliegen.

(vər'stuivən) (verstoof, verstoven) I. (heeft) doen vervliegen : de wind verstuift het zand. II. (is) 1. wegvliegen, wegwaaien : het zand der duinen verstuift. 2. uiteenlopen, vluchten : hij deed de legers als kaf -.

(verstoof, heeft en is verstoven), 1. tot of als stof doen op-of uiteenvliegen, vaporiseren: parfum verstuiven ; 2. vervliegen (als stof): het zand verstuift; (fig.) in alle richtingen vluchten.

...

VERSTUIVEN - (verstoof, is verstoven), doen vervliegen : het meel verstuiven; vervliegen (als stof): het meel, poeder verstuift; — naakte duinen verstuiven, het zand ervan waait weg; — (fig.) uiteenloopen, vluchten : zij verstoven als de wind, toen onze soldaten naderden. VERSTUIVING, v. het verstuiven.