Wat is de betekenis van rustigheid?

s., rêstigens.

v., het rustig zijn in de versch. bet. des woords.

v. (1 afwezigheid van onregelmatige beweging, gelijkmatigheid; 2 innerlijke rust; kalmte, bedaardheid; 3 afwezigheid van lawaai, ophef, drukte): 1. de rustigheid van het licht; 2. rustigheid van geest; met grote rustigheid sprak ze; 3. met de rustigheid van echte wetenschap.