Wat is de betekenis van neo?

(<Gr. neos), nieuw.

(1989) (verkorting van neofiet) (vnl. Vlaanderen, wielr.) nieuweling in de sport. • Het team werd vooral aangevuld met enkele neo's en Ronny Vlassaks, die in zijn eerste 2 profjaren bij Jan Raas de in hem gestelde verwachtingen nooit inloste. (De Morgen, 16/02/1989) • Binnen twee jaar zou dit reservoir, waaruit de professionele ploegen v...

neo - Bijvoeglijk naamwoord 1. een kunsttaal, die in 1937 werd ontwikkeld door de Belgische diplomaat Arturo Alfandari (1888-1969) en gebaseerd is op het esperanto Woordherkomst van het Latijnse neo (nieuw)

Neo is een aanduiding om aan te geven dat gewerkt wordt in de stijl (1) zoals bij de vroegere stroming/stijl met dezelfde naam.

beteekent in samenstellingen „nieuw” of „pas”; b.v. neophyt’ (= pasgedoopte), neomyst’ (= pasgezalfde = pas gewijd priester).

nieuw-.

moedervlek; schoonheidsvlekje; fig. gebrek.

(2), spinnen; poët. overdr., weven.

(Gr. neos, nieuw) (kunst), in samenstellingen als: neogothiek, neoclassicisme*, neoromantisme = nieuw of wederopkomen van een stroming of vorm die al in het verleden bestond.