Wat is de betekenis van constellatie?

constellatie - Zelfstandignaamwoord 1. het gehele samenstel van factoren dat invloed op iets of iemand uitoefent 2. (astronomie) configuratie, onderlinge stand van hemellichamen 3. (astronomie) sterrenbeeld Woordherkomst afgeleid van het Franse constellation afgeleid van het Latijnse stēlla (ster) met het voorvoegsel con- en...

constellatie - zelfstandig naamwoord uitspraak: con-stel-laat-sie 1. manier waarop het is opgebouwd en het verband tussen de delen ♢ ken jij de politieke constellatie van Nederland? Zelfstandig naamwoord: con-stel-laat-sie ...

[Lat. constellatio, van stella = ster] sterrenbeeld; bep. groepering of samenstelling (bijv. in politiek).

(konstellatie) stand van hemellichamen; stand van zaken; sterrenbeeld

1. samenstelling; 2. stand van zaken.

sterrenbeeld; onderlinge stand der sterren en de gewaande invloed daarvan op het lot der mensen; stand van zaken.

(Lat.), v. (-s, ...tiën). 1. onderlinge stand, schijnbare nabijheid van hemellichamen;

de betrekkelijke stand van twee of meer hemellichamen, vooral van de zon en de maan of van de zon en een planeet, zoals die der conjunctie, der oppositie en kwadratuur. In de astrologie hecht men veel gewicht aan de C. of aan de betrekkelijke stand der planeten bij 's mensen geboorte en bij andere belangrijke gebeurtenissen.

v. sterrenbeeld; onderlinge stand van de sterren en haar vermeende invloed op s mensen lot.

gebruikt men somtijds in de betekenis van sterrenbeeld. Doorgaans echter verstaat men onder dit woord de betrekkelijke stand van twee of meer hemellichamen, vooral van de zon en de maan of van de zon en een planeet, zoals die der conjunctie, der oppositie en kwadratuur. In de astrologie hechtte men veel gewicht aan de constellatie of aan de betrekk...

(= Lat. consteüatio = stand der sterren; < cum = met, samen met, + stella = ster). Groepering van sterren (gelukkige of ongelukkige) in de astrologie; later: sterrenbeeld.

v. constellatiën, -s (Fr. [Lat. constellatio, v. stella = ster]: stand van hemellichamen; sterrenbeeld; stand van zaken).

v. sterrenbeeld: onderlinge stand der sterren en hun vermeende invloed op het mensenlot; politieke verhouding van het ogenblik.

onderlinge stand der sterren.

1) sterrenbeeld; 2) onderlinge stand v. planeten en zon.

Constellatie - is een begrip, waarmede de aanhangers der associatie-psychologie (Ziehen, G.E. Müller) het verloop van het geordende denken trachten te verklaren. De c. begunstigt associaties, die uit zich zelf te zwak zouden zijn. Bijv. van het woord „roos” gaan meerdere reproductietendenzen uit; de meest bevoorrechte zal vermoedel...

→: konstellatie.

In de zielkunde het samentreffen van verschillende psychische omstandigheden, b.v. van gereproduceerde voorstellingen met overeenkomstige neigingen, uit welk samentreffen dan hetzij een bizonder gunstig, hetzij ongunstig resultaat geboren wordt.

(stella, ster), eigenl. de rangschikking der sterren, gesternte; door Tendeloo gebezigd voor: het geheel der factoren, die op een bepaald tijdstip voor een toestand of een gebeurtenis van betekenis zijn.

[Lat.], v. (-s), 1. onderlinge stand, schijnbare nabijheid van hemellichamen (e); sterrenbeeld; 2. het gehele samenstel van factoren dat invloed op iets of iemand uitoefent en vervolgens het resultaat daarvan, toestand, stand van zaken: de politieke constellatie in Europa. Onder constellatie verstaat men niet enkel een sterrenbeeld, maar ook de o...