Wat is de betekenis van compagnon?

compagnon - Zelfstandignaamwoord 1. metgezel, makker, maat, kompaan, vriend ♢ Hij ging samen met zijn compagnon op vakantie. 2. vennoot, handelsgenoot, medefirmant, zakenpartner, associé ♢ Hiervan profiteren vastgoedeigenaren, zoals Cor van Zadelhoff. Die verhuurt s...

afk. Co. [Fr., van OFr. compaignon, van VLat. companio, -panionis, van Lat. panis = brood; dus lett.: die het brood met iem. deelt] gezel; medewerker; (hand.) deelgenoot in zaak.

(kompagnon) handelsgenoot; gezel

handelsgenoot, partner, vennoot, mede-eigenaar van een onderneming, b.v. de stille vennoot in een commanditaire vennootschap of de vennoot in een vennootschap onder firma.

metgezel; deelhebber in een zaak of vennootschap

s., maet.

metgezel, makker, maat, kameraad; gezel; bon joyeux compagnon, vrolijke kwant; compagnon d'armes, wapenbroeder; compagnon de voyage, reisgenoot.

...

(Fr.), m. (-s), 1. makker, gezel; — (zegsw.) als frère en compagnon met iemand omgaan, op zeer vertrouwelijke voet; 2. handelsgenoot, vennoot, lid ener handelsvennootschap.