Wat is de betekenis van adjunct?

adjunct - Zelfstandignaamwoord 1. ambtenaar of functionaris, aan een hogere toegevoegd om deze in zijn ambtsbezigheden bij te staan en bij afwezigheid te vervangen Woordherkomst uit het Latijn Verwante begrippen assistent, helper

adjunct - zelfstandig naamwoord uitspraak: ad-junct 1. helper en vervanger ♢ Wim is de directeur en Kees is zijn adjunct Zelfstandig naamwoord: ad-junct de adjunct de adjuncten

(adjunkt) hulpambtenaar

helper, toegevoegde ambtgenoot.

I toegevoegd; (daarmee) verbonden; II 1 bijvoegsel, aanhangsel; bijomstandigheid; 2 toegevoegde; assistent; 3 gram bepaling,

...

(<Lat.), m. (-en), algemene benaming van een ambtenaar, aan een hogere toegevoegd om hem in zijn ambtsbezigheden bij te staan en hem bij afwezigheid te vervangen. ‘t Woord is meest gebruikelijk in : ADJUNCT'-ACCOUN'TANT, m. (-s); ...-ADMINISTRATEUR', m. (-s), (zeew.) een schepeling wiens post het is de officier van administr...

1 m. helper, toegevoegde ambtgenoot; 2 aj. toegevoegd.

m. -en, (Lat.) adjunctus = toegevoegd: ambtenaar van lagere rang, aan een hogeren toegevoegd als hulp.