Koreaanse keramiek die in de 16de eeuw door de Japanners in Japan werd ingevoerd. De Ido-kommen zijn feitelijk rijstkommen die door een van de boeddhistische theemeesters.
Ido genaamd, in zijn tempel bewaard werden. Grove scherf met onregelmatig gecraqueleerd glazuur, karakteristiek voor de Koreaanse voorliefde voor grove, stoere vormen. De Japanners hadden een grote waardering voor de onvolmaaktheden van keramische voorwerpen, omdat naar hun opvattingen juist uit het onvolmaakte het diepste wezen spreekt. De meeste van deze kommen hebben een hoge voet en aan de binnenkant zijn de indrukken van de ovenrekken te zien. De Japanse pottenbakkers hebben het model later geïmiteerd.
