ongeglazuurde stenen blokjes van roodbakkende klei, die in de schouwmuur werden gemetseld. Zij zijn als voorlopers te beschouwen van de ijzeren haardplaat, en waren vooral in de Zuidelijke Nederlanden nog lang in gebruik.
De reliëfversiering werd met een stempel in de ongebakken klei aangebracht en vertoont meestal heraldische figuren: staande leeuwen, bijbelse taferelen en plantaardige motieven komen voor.