(v. lt. grotteschi, schilderingen in grotten), ornamentale vorm uit de Oudheid, geschilderd, getekend of in reliëf, die in de renaissance (ca. 1500) werd herontdekt. Het groteske-ornament bestaat uit sierlijke, op arabesken gelijkende ranken met daartussen menselijke figuren, halve figuren, dieren, bladvormen en combinaties daarvan, vruchten, trofeeën en architectuurgedeelte,. waarbij dikwijls op luchtige wijze wordt geparafraseerd op een thema uit het maatschappelijke leven.
De vorm neemt zijn hoogste vlucht tijdens het maniërisme.
