Onder w. verstaat men het transport van warmte-energie door een materiaal, waarbij deze energie door de aaneengrenzende delen van het materiaal aan elkaar wordt doorgegeven (z. Warmte-overdracht).
Aangezien warmte een vorm van bewegingsenergie (z.g. kinetische energie) der moleculen is, geschiedt het doorgeven door botsingen van snellere moleculen met nabijgelegen langzamere moleculen, zonder dat de moleculen zelf worden getransporteerd (is dit laatste wel het geval, dan spreekt men van warmte-overdracht door convectie).Het warmtetransport geschiedt onder invloed van een temperatuurverschil van plaatsen met hoge naar plaatsen met lage temp. De hoeveelheid warmte, welke per tijdseenheid door een eenheid van oppervlak (loodrecht gelegen op de richting waarin de warmte beweegt) gaat, indien het temperatuurverval 1 graad per lengte-eenheid bedraagt, noemt men het warmtegeleidingsvermogen (afgekort
w.v.) van het materiaal. Het voor de landb. zo belangrijke w.v. van grond hangt af van het grondmateriaal, de grondstructuur en het vochtgehalte. Met toenemend soortelijk gewicht en toenemend vochtgehalte neemt het w.v. toe. Dit is tevens het geval in de volgorde veengrond, kleigrond, zandgrond. Meet men de warmtehoeveelheden in kilocalorieën, de temp. in graden Celsius,de afmetingen in meters en de tijd in uren (z. Eenheden-stelsels), dan varieert het w.v. voor gronden ongeveer tussen de waarden 0,03 en 2 kgcal/m2h°C/m.
