Men spreekt van verlamming als het samentrekken van spieren niet of bijna niet meer mogelijk is. De verlamming kan totaal zijn of slechts als verzwakking optreden.
Verlamming wordt vaak veroorzaakt door organische ziekten van: 1. bepaalde delen van de schors van de grote hersenen;
2. een of andere plaats waarvan zenuwen naar de spieren gaan;
3. de spieren zelf; deze ziekten kunnen bestaan uit ontstekingen, gezwellen, verwondingen, bloedingen en infectieziekten. Ook vergiften kunnen tijdelijke of chronische verlammingen doen ontstaan, evenals psychische oorzaken, zoals b.v. schrik.
