een levensgemeenschap (symbiose) van zwamdraden en eencellige wieren, die bij deze samenleving andere groeivormen aannemen dan wanneer zij afzonderlijk voorkomen. Het zijn de eerste kolonisten op naakte rotsen en op dor zand.
Zij vormen na verloop van tijden een vruchtbare grond waarop hogere planten kunnen groeien. Lakmoeskorstmos levert de bekende kleurstof die ons in staat stelt zuren en basen te onderkennen. Het „IJslands mos” levert een hoestmiddel. Het rendiermos, dat bij ons op droge bos- en heidegrond grote kussens vormt, is in de noordelijke landen gedurende de lange winter vaak het enige voedsel voor rendieren. Uit Fins rendiermos maakt men de zogenaamde moskransen. Baardmos hangt in vochtige bergstreken als lange baarden van de takken der naaldbomen.
