[deei'vis], een wisselbeker die door de Amerikaan Davis in 1900 werd geschonken voor het beste landsteam van amateurtennissers. De competitie, die ieder jaar plaatsvindt, begint met twee afzonderlijke ronden (in Europa en in Amerika).
Bij deze zone wedstrijden vallen de verliezende teams steeds af, terwijl de beide winnaars tegen elkaar uitkomen in een eindstrijd, die gehouden wordt in het land dat de vorige maal de Cup gewonnen heeft. De Davis-Cupwinnaars waren tot nu toe vooral de teams van de Verenigde Staten, Australië en Engeland.
