Holle stalen buizen met scherpe onderkant, die al draaiend in de grond gedreven worden, nemen daarbij de grond uit diepere lagen in zich op. Deze grond of gesteenten drukken zich in de hoorbuis vast in elkaar en vormen de boorkern.
Men kan zich dan een beeld vormen van aard en opeenvolging van de verschillende grondsoorten.
