Wilhelminagasthuis - Eerste Helmersstraat 104. De eerste steen voor dit ziekenhuis werd gelegd op 28 mei 1891 door prinses Wilhelmina. Bij de opening in 1893 was het een modelinrichting. Veel poliklinieken op vrijwel elk gebied van de medische wetenschap, een grote en goed uitgeruste psychiatrische afdeling en een röntgeninrichting waren aan het ziekenhuis verbonden. In de Tweede Wereldoorlog kreeg het ziekenhuis op last van de Duitsers de naam Westergasthuis.
Uiteraard is de oude naam in 1945 hersteld. Na de oorlog is het WG diverse malen verbeterd. In jan. 1959 kreeg het gemeentebestuur toestemming van minister Cals van Onderwijs het WG om te bouwen tot academisch ziekenhuis. Deze minister heide op 21 juli 1960 de eerste paal voor een nieuwe laboratoriumvleugel. Op 20 febr. 1964 werd de eerste afdeling anesthesiologie geopend, waarvoor in 1958 een leerstoel was ingesteld. In 1957 hadden deskundigen (onder wie dr. B.H.
Sajet*) geadviseerd tot de bouw van een academisch ziekenhuis aan de rand van de stad. Het terrein van het WG kwam na 1983 vrij, toen het ziekenhuis verhuisde naar het Academisch Medisch Centrum* in A.-Zuidoost en werd bestemd voor woningbouw en buurtvoorzieningen. De twee schoorstenen op het voormalige WG-terrein werden door mevr. H.G. Bax uit Weesp, de enige vrouwelijke springmeester in Nederland, opgeblazen, in het voormalige chirurgiegebouw werd in 1986 het Amsterdams Ondernemers Centrum geopend. In januari 1987 wilde het AMC de gevelsteen die eens door prinses Wilhelmina in het voormalige WG ingemetseld was, overbrengen naar het Academisch Medisch Centrum. De gedenksteen bleef echter in WG-paviljoen II, totdat dat in 1991 werd gesloopt en de steen alsnog in het AMC werd ingemetseld.
LIT. Prof. dr. A. Querido, Het Wilhelmina Gasthuis, 1966; Henri Knap, Van Pesthuis naar Wilhelmina Gasthuis, O.A. 1966, 114; Henri Knap en Frank Diamand, 15 uur in het Wilhelmina Gasthuis, 1966; J. Wagener, W.G.-terrein: geleidelijk ontstaat nieuw buurtje, O.A. 1985, 341; Bernice Willemsen, Gasthuismeid werd verpleegkundige, O.A. 1992, 270.
